بکارگیری شیشه مسلح (شیشه سیم دار) با مواد پلاستیکی تنها بمنظور رویت طبق بند ۷-۶-۲-۲ مجاز میباشد و بند۷-۶-۲-۲ به تشریح یند ۷-۲-۱ به نگارش زیر پرداخته است:
الف- یک یا چند قسمت از سطح درب ، باید با نظر گرفتن موارد زیر شفاف باشد تا نور را از خود عبور دهد.
۱-دارای مقاومت مکانیکی کافی بند ۷-۲-۲ باشد.
۲- دارای ضخامت حداقل ۶میلی متر باشد.
۳- حداقل سطح شیشه خوربرای هر درب طبقه ۰.۰۱۵ متر مربع باشد بطوریکه مساحت قسمت شفاف حداقل ۰.۰۱ متر مربع باشد.
۴- با پهنای حداقل ۶۰ میلی متر و حداکثر ۱۵۰ میلی متر می باشد لبه پایینی بخش های شفاف که پهن تر از۸۰ میلی متر است، باید حداقل یک متر بالاتر باشد.
سومین عدم تطابقی كه درهای آسانسور دیده می شود حفاظت عملكرد آنهاست. اهميت اين عدم تطابق ها آن است در ارتباط مستقيم استفاده كنندگان آسانسور مي باشد در چند بند استاندارد ۱-۶۳۰۳ صراحتاً حفاظت درهای آسانسوراهم از لولایی و اتوماتیك تشریح شده است. دربند ۷-۵-۱ كلیات این موضوعات به شرح زیر بیان شده است:
طراحی درها باید بگونه ای باشد تا خطر ایجاد جراحت با آسیب دیدگی ناشی از گیر كردن بین در را تا حد امكان كاهش دهد و ۷-۵-۲ در مورد طراحی درهای خودكار مجهز به نیروی محركه (اتوماتیك و نیمه اتوماتیك) به عنوان تیتر آمده که متن در بند ۷-۵-۲-۱ صراحتاً نوشته شده است: طراحی این نوع در، باید طوری باشد تا آسیب دیدگی اشخاص بعلت برخورد به در تا حد امكان كاهش یابد. شرایط و الزامات زیر باید برآورده شود:
۷-۵-۲-۱-۱ نباید نیرویی بیش از ۱۵۰ نیوتن جهت جلوگیری از بسته شدن در، لازم باشد، این اندازه گیری در یك سوم ابتدای حركت درب انجام نمی گردد.
۷-۵-۲-۱-۱-۲ انرژی جنبشی درب طیقه وقطعات مكانیكی نصب شده بر آن، با سرعت میانگین بسته شدن، اندازه گیری و محاسبه شدن، اندازه گیری و محاسبه شود و نباید از ۶ ژول بیشتر شود.
ایمنی كه اكثر نصابان از آن ساده می گذرند عدم استفاده از دگمه اوپن در (DO ) است در بند های 7-5-3-1-1-3 الزام استفاده و شرایط نصب این دگمه حساس به شرح زیر گفته شده است.
الف- این وسیله حفاظتی می تواند در، درب كابین تعبیه شود.
ب- عملكرد این وسیله در۵۰ MM انتهای مسیر حركت ضرورتی ندارد.
در قسمت ج این بند به صورت آزمون عملكردی بیان شده است كه بعضی از نصابان به دلیل عدم آگاهی شان از تست بازرس تعجب مي كنند و در هنگام آزمون بازرسی جهبه گیری می كنند به شرح زیر است:
ج- در حالتی كه سیستم این وسیله حفاظتی پس از مدت زمانی آن را غیر فعال می سازد تا به طریقی رفع مانع شود، انرژی تعریف شده در بالا نباید از ۴ ژول بیشتر شود.
چهارمین عدم تطابقی به علت نا آگاهی نصابان آسانسور به خاطر در خواست بازرسی آسانسور بیش از اتمام علمیات ساختمانی زیاد دیده می شود عدم روشنایی مقابل درها طبقات است. به لحاظ آنکه این که تامین ایمنی این بخش از آسانسور خارج از فضا اسانسور صورت می گیرد، مالکان و نصابان فکر می کنند عدم تطابق نوشته می شود. جز بندهای استاندارد نیز ولی در بند۷-۶ روشنایی مقابل چه از لحاظ شدت و چه از لحاظ جهت های با تیتر روشنایی موضعی و چراغ های سیگنال به صراحت نوشته است:
شدت روشنایی طبیعی ویا مصنوعی طبقه در نزدیکی درب کف آن باید حداقل ۵۰ لوکس بطوریکه حتی اگر چراغ آسانسور خراب باشد، وقتی استفاده درب طبقه را باز می کند، بتواند براحتی هرچه در جلویش قراردارد را تشخیص دهد.
پنجمین عدم تطابقی به علت عدم آگاهی نصابان از علایم نقشه کشی عدم تطابقی که زیاد به چشم می خورد علامت دگمه های بازکننده مجدد درب (door open ) و بستن مجدد درب (door close ) اشتباه نصب می کنند.
در بند ۱۵- ۲-۳-۲ در قسمت های ب و پ علایم دگمه هایDO ,CD به وضوح نمایش داده شده است:
ب- برای دگمه بازکننده مجدد درب (درصورت وجود) نشانه
۳- کابین درها
پس از آنکه در دو قسمت قبل عدم تطابق های رایج در درب ها و چاه آسانسور مورد بررسی قرار گرفت،از این قسمت رایج عدم انطباق هایی که در بازرسی در کابین های آسانسور مشاهده شده است مورد بررسی قرار گرفت که امیدوارم نصابان با مطالعه این مطالب ساده باعث ارتقا سطح کیفی نصب و همچنین عدم مشاهده آسانسور مغایر استاندارد۶۳۰۳-۱ از سوی بازرسان شوند. هفت عدم تطابق رایج کابین آسانسور در این قسمت مورد بررسی قرار گرفته است
در استاندارد ۱-۶۳۰۳ قسمت تعاریف و اصطلاحات (بند۳) از بند۳-۲۳ تا ۳-۲۷ به تعریف کابین و متعلقات آن به شرح زیر پرداخته است:
کابین (اتاقک) آسانسور: بخشی از آسانسور که شبیه اتاقک بوده و مسافران و یا بار، در داخل آن قرار گرفته و جابجا می شوند.
قاب یا یوک: کادری فلزی است که کابین یا وزنه های تعادل از طریق آن به سیستم تعلیق متصل می گردد. این قاب می تواند با دیوارهای کابین یکپارچه باشد.
محافظ یا سینی پاخور: صفحه قایم مسطح بالبه شیبداری است که در آستانه درب طبقه یا ورودی به کابین نصب می شود.
مساحت مفید کابین: اندازه سطح مقطع کابین که در ارتفاع یک متری از کف کابین بدون نظر گرفتن اشغال میکنند اندازه گیری می شود. در صورتیکه کابین بدون در باشد، محفظه ای به عمق ۱/۰ متر در جلوی آستانه هر کابین از مساحت مفید حذف می شود.
مسافر: هر شخص که با آسانسور جابجا می شود.
الزامات درنصب کابین آسانسور نصابان ملزم به رعـایت آنها هستند. دربند ۸ استـاندارد ۱- ۶۳۰۳ (مقررات ایمنی ساختمان ونصب آسانسور برقی) به نگارش در آمده است:
اولین عدم تطابقی در اکثر بازرسی آسانسور دیده می شود، اشتباه نصابان در محاسبه ظرفیت آسانسور به علت نداشتن آگاهی از جدول ظرفیت استاندارد و سایر شروط تعیین ظرفیت است.
طبق بند ۸-۲-۴ استاندارد داریم: تعداد مسافران را می توان یا از تقسیم باراسمی (ظرفیت) برعدد ۷۵ و گرد کردن نتیجه به پایین ترین عدد صحیح بدست آورد و یا کمک جدول بدست آورد. هر کدام از این دو محاسبه که کوچکترین رقم رابدهند، ملاک انتـخاب تعداد مسافرین می باشد و همچنین نحوه اندازه گیـری طبـق بند۳-۲۶ به شرح زیر است: اندازه سطح مقطع کابین که در ارتفاع یک متری از کف کابین بدون در نظر گرفتن فضایی که دستگیره ها اشغال می کنند اندازه گیری می شود .
دومین عدم تطابقی کابین زیاد در بازرسی آسانسور زیاد دیده می شود، استفاده از سینی پاخور فاقد استاندارد که معمولا کابین سازان و نصابان به علت عدم آگاهی از بند استاندارد ۱-۶۳۰۳ ازسینی با ارتفاع کمتر از ۷۵ سانتی متر نصب می کنند که بند ۴-۸ که با تیتر محافظ پا شروع شده است شامل الزامات زیر است:
۱-۴-۸ سرتاسر عرض آستانه ورودی کابین باید مجهز به صفحه محافظ پنجه پا باشد، مقطع این صفحه باید بوسیله پخی با زاویه ۶۰ درجه نسبت به سطح افق به سمت پایین امتداد یابد تصویر این پخ روی صفحه افقی نباید کمتر از۲۰ میلیمتر باشد.
۲-۴-۸ ارتفاع قسمت عمودی صفحه محافظ پنجه پا باید حداقل ۰.۷۵ متر باشد.
سومین عدمی تطابقی در کابین آسانسور زیاد می شود که عدم رعایت۳ بند از بندها مورد به وجود روزنه دربهای کابین عدم رعایت فواصل درهای کابین است می باشد که بند ۸-۶ استاندارد که با تیتر درب های کابین آغاز شده است که ۳ بند نامبرده فوق به شرح زیر است:
۸-۶-۱ درب های کابین باید بدون روزنه باشند.
۸-۶-۲ وقتی درب هاي کابین بسته هستند، کلیه ورودی های کابین بجز فواصل می باید مسدود گردد.
۸-۶-۳ درهنگام بسته بودن در کابین، درز بین لته درها یا بین پایین لته درها و ستون های جانبی، نعل سردر یا چهارچوپ آستانه ها، باید تا حد امکان کوچک باشد.
چهارمین اشتباهی که یكی از رایج ترین شاید هم مهم ترین عدم تطابقی در بازرسی های آسانسور به علت ضعف فنی نصابان زیاد مشاهده می شود، عدم رعایت حفاظت عملكرد درهای داخل كابین می باشد كه اهمیت ایمنی این موضوع به این خاطر است كه حفاظت درهای كابین ارتباط مستقیم با استفاده كنندگان آسانسور دارد كه بعضاً كه نیرو و سرعت بسته شدن درها بیش از حد تعیین شده است. با توجه به اهمیت استاندارد ۱-۶۳۰۳ در بند ۸-۷ با تیتر حفاظت در حین عملكرد به طور مفصل به تشریح آن پرداخته است. مهمترین بخش های این بند به شرح زیر می باشد:
۸-۷-۱ كلیات:
دربها و متعلقات آن باید طوری طراحی شوند كه صدمات ناشی از فشرده شدن بخشی از بدن شخص، لباس و یا اشیا دیگری كه بین آنها گیر می كند را به حداقل كاهش دهند.
برای جلوگیری از احتمال بریدگی در حین حركت درهای كشویی خودكار، سطح سمت كابین درها نباید سوراخ یا بر آمدگی بیش از ۳ میلی متر باشد.
۸-۷-۲ درهای مجهز به نیروی محركه: این نوع درها باید طوری طراحی شوند كه آسیب دیدگی شخص ناشی از ضربه لنگه در حداقل باشد:
به این منظور شرایط زیر باید فراهم شود:
۸-۷-۲-۱ دربهای كشویی افقی: باید توجه به اینكه اكثر درب ها به كار رفته در آسانسور درب های خودكار است در این به بندهای مربوط به آن می پردازیم:
۸–۷-۲-۱-۱ دربهای خودكار:
۸-۷-۲-۱-۱-۱ نیروی لازم جهت جلوگیری از بسته شدن درب نباید از ۱۵۰ نیوتن بیشتر باشد. این نیرو نباید در یك سوم اول مسیر حركت درب اندازه گیری شود.
۸-۷-۲-۱-۱-۲ انرژی جنبشی درب كابین و اجزا مكانیكی كه به صورت صلب به درب متصل باشند، در متوسط سرعت بسته شدن درب محاسبه و اندازه گیری شده نباید از 10 ژول بیشتر باشد.
۸-۷- ۲-۱-۱-۳ چنانچه درب هنگام بسته شدن، به شخص در حال عبور از آستانه ضربه زده. یا در حال ضربه زدن باشد یك وسیله حساس حفاظتی می بایست. به طور خودكار درب را دوباره باز كند:
الف- این وسیله حفاظتی را می توان در ۵۰ میلی متر آخر طول مسیر حركت هر لنگه درب بی اثر نمود.
ب- در صورت وجود سیستمی كه پس از مدت زمان مشخص، وسیله حفاظتی حساس را بی اثر می كند، برای برطرف كردن موانع كه در هنگام بسته شدن مقاومت می كند. انر ژی جنبشی تعریف شده در فوق، هنگام حركت با وسیله حفاظتی خنثی نباید بیش از ۴ ژول باشد.
پنجمین عدم تطابقی زیاد در کابین آسانسور دیده می شود، روشنایی نامناسب در کابین آسانسور و عدم تامین چراغ اضطراری یک واتی و عدم رعایت نصب تعداد لامپ های استفاده شده در کابین است. علت این امر به خاطر عدم آگاهی نصابان از بند ۸-۱۷ مربوط به روشنایی کابین است که بند با زیر بندهایش به شرح زیر است:
این بند با تیتر روشنایی آغاز شده است و دارای زیر بند هایی به شرح زیر است:
۸-۱۷-۱ کابین باید مجهز به روشنایی الکتریکی باشد بطوریکه روشنایی آزاد دائماً فراهم نماید. شدت روشنایی باید به اندازه ۵۰ لوکس در محل کلید های فرمان داخل کابین و کف کابین باشد.
۸-۱۷-۲ در صورتیکه روشنایی با لامپهای التهابی تامین گردد، باید دست کم از دولامپ به طور موازی متصل شده اند ، استفاده گردد.
ششمین اشتباهی بعضی از نصابان انجام می دهند، چراغ اضطراری منبع غیر خودکار تامین می کنند. در زمان قطع برق این چراغ روشن نمی ماند که بند ۸-۱۷-۳ به شرح زیر الزامات چراغ اضطراری بیان می کند:
وجود یک منبع برق اضطراری که بطور خودکار قابل شارژ بوده ودر هنگام قطع برق حداقل یک لامپ یک واتی را به مدت یک ساعت روشن نگهدارد ضروری است.
این منبع برق باید بطور خودکار در هنگام قطع برق روشنایی را تامین نماید.
هفتمین عدم تطابق در شهرستانها و بکیچ خارجی زیاد دیده می شود. استفاده از مهار غیر صحیح و غیر سراسری حفاظت وزنه های تعادل است که بعضا توجیح نصابان استفاده از استانداردهای خارجی است. ولی طبق بند ۸-۱۸-۱-الف استاندارد ملی ایران مهار وزنه تعادل برای آسانسور ۱ متر بر ثانیه به بالا باید یک چهارچوپ یا شبکه از وزنه ها حفاظت کند.
۴- موتور خانه
پس از آنکه در۳ قسمت قبل رایج ترین عدم تطابق های مشاهده در بازرسی آسانسور در چاه، در های آسانسور و کابین گفته شد، دراین قسمت به رایج ترین عدم تطابق هایی در موتورخانه که پر ایراد ترین قسمت آسانسور در بازرسی های آسانسوراست، می پردازیم. در این جا به دوازده عدم تطابق رایج موتورخانه با ذکر بند مربوطه پرداخته شده است و درنهایت عدم تطابق هایی که باعث ارجاع پرونده به کمیته فنی می شود ، مورد بررسی قرار گرفته است که متاسفانه بالغ بر ۵۰ درصد عدم تطابق های مشاهده شده در بازرسی آسانسور در موتورخانه ملاحظه گردیده است.
در بازرسی های آسانسورها طبق استاندارد ۱-۶۳۰۳ بالغ بر ۵۰ درصد عدم تطابق های مشاهده و نوشته شده گزارش بازرسی مربوط به موتورخانه است.
تعاریف بند ۳ (بند تعاریف و اصلاحات) استاندارد۱-۶۳۰۳ برای قطعات و موتورخانه آمده است. در بنـد های۳-۱۸ و ۳-۲۹ به شرح زیر است:
۳-۱۸ سیستم محرکه آسانسور :
سیستمی است شامل موتوری که آسانسور را به حرکت در آورده و یا از حرکت باز می دارد.
۳-۲۹ موتورخانه
اتاقی است که ماشین یا ماشین های سیستم محرکه و یا تجهیزات مربوطه در آن قرار دارند.
اولین عدم تطابقی در بعضی آسانسور به علت استفاده از نردبان برای ورود به موتورخانه به علت عدم آگاهی نصابان از الزامات نردبان زیاد به چشم می خورد ، استفاده از نردبان غیر ثابت و عدم استفاده از محافظ نردبان است در بند ۶-۲-۲ به صراحت نوشته شده است:
بطور کلی بهتر است دسترسی اشخاص به موتورخانه و محل فلکه ها تر جیحاً از طریق پله ها انجام گیرد و چنانچه نصب راه پله امکان پذیر نباشد. استفاده از نردبان تحت شرایط زیر ضروری می باشد:
الف- در معرض خطر لغزش و واژگون نباشد.
ب- در موقع قرار گرفتن در محل زاویه ای بین ۷۰ و ۷۶ درجه با افق داشته باشند، مگر اینکه بصورت ثابت بوده و ارتفاعشان از ۵/۱ متر کمتر است.
پ- باید منحصراً بمنظور چنین استفاده ای بوده و همواره در مجاورت محل دسترسی نگهداری شوند، پیش بینی های لازم به این منظور ضروری می باشد.
ت- نزدیک به انتهای نردبان باید یک یا چند دستگیره که به سهولت قابل دسترسی باشند، قرار گیرند.
ث- پیش بینی نقاط اتصال قبل از گذاشتن نردبان باید صورت گیرد و همچنین بعضی از بازرسان با استناد به استانداردهای پله ایمنی معتقد ند که پهنای پله نردبان حداقل باید ۱۵ سانتی متر باشد.
ادامه دارد…
Leave A Comment